Bazen minübüste veya dışarda dolaşırken yada otobüste yalnız seyehat ederken çok merak ettiğim ve her seferinde defalarca düşündüğüm şeyler olur. Onlardan biride ışığını yanık gördüğüm her evin içinde neler yaşandığı. Mesela perdesi çekilmiş bir eve bakarım içinde neler yaşanıyor kimler yaşıyor hayal ederim. Görünmez bi halde o evde bulunduğumu düşünür insanların profillerini çıkarırım ve hep bunu yazma düşüncesi olur aklımda. Suan okuldan dönüyorum ve yine aynı şeyleri düşünürken buldum kendimi ve bu sefer başladım yazmaya. Beyaz ışığı olan bi ev , perdeleri sonuna kadar çekilmiş içerde neler oluyor kimler yaşıyor. Tek başına yaşayan genç kariyer sahibi hakan bey mi yoksa kedisi olan emekli öğretmen olan sevgi teyzemi. Yadaa yeni evlenmiş çift songül ve gökhan mı veya yıllarca çocuk özlemi çekmiş ve sonunda küçük bi kız sahibi olan sedat bey ve halide hanım mı.. Ne garip o evlere bakıp bunları düşündüğümüzü bilmiyorlar içinde yaşayan insanlar. ve illaki dışarda bizimde ışıklarımızı görüp aynı şeyleri düşünen insanlar var..

Şöyle ki uyumadan hayatıma renk katan bu minik dostumdan bahsetmek istiyorum.
Öncelikle minik bi sürpriz olarak katıldı bize sağolsun sevgili sevgilim bi sürprizim var sana diye diye bir hafta beni meraktan çıldırttı. En sonunda sabah gözümü bir açtım ki minik bi kız yatağımda şaşkın bakışlarıyla beni seyrediyor. Öyle masum ve bi okadar da meraklıydı (en az benim kadar ) ki görmeniz lazımdı. Ve böylelikle Köpük kızımla yaşamaya başladık. 1 aydır birlikteyiz ama gerçekten köpek seviyorsanız daha doğrusu hayvan seviyorsanız asla vazgeçemez hale geliceğiniz bir parçanız oluyor yani en azından benim ona olan hislerim bazen o kadar abartılmış bi hale geliyor ki anne gibi hissediyorum kendimi ve titreyip kendime geliyorum yoksa yakında altını falan bezliycem:) yanii uzun lafın kısası minik dostumla yaşamaktan çok memnunuz tadılması gereken duygulardan biri :) köpük 💙

niye olmasın

Blog yazma fikri ? Tam olarak şöyle ki çocukluğumdan beri günlük yazma , bir yerlere bir şeyler karalama olayını abartmış olmaktayım. Can sıkıcı vize , final dönemlerinde çalışmak yerine kitap ve defterlere bir şeyler karalamayı kendime meslek edinmiş bile olabilirim. Bu sebeptendir ki 5. yılı okuyorum.

Bu dipnotu da atlayıp asıl konuya gelirsek aslında amaçsız bir yazma fikri içerisinde daldım bu sayfaya ve bi blog sahibi olabilirim aslında diyerek başladım. Ayrıca ;

Şuan havalar gri iken renkliliğini kaybetmişken yani ilham perisi buralardayken içini dökmenin tam da zamanı denebilir. :)